Weer een langer verhaaltje...

13 december 2015

Het klimaat op de Galapagos wordt vooral bepaald door de van Antarctica afkomstige koude Humboldtstroom in de oceaan. De Galapagoseilanden hebben daardoor een heet en droog klimaat. Aldus Wikipedia. De logica ontgaat mij een beetje maar het was vandaag een super hete dag. In de ochtend was het met name erg klam en benauwd door de regen van afgelopen nacht. Gelukkig werd het gaande weg de dag beter en pas tegen de avond was het voldoende afgekoeld zodat het weer wat aangenamer was. Een zweterig dagje.
In de vroege ochtend ben ik naar het Darwincentrum gelopen dat op de weg ligt naar Tijereta, de rots van de Fregatvogels. In het centrum is een permanente expositie over de Darwin gemaakt. Je ziet er echt van alles. Het schip de Beagle is op een redelijke schaal nagebouwd en overal hangt informatie over zijn onderzoek en evolutietheorie. Een verdieping hoger gaat het over de huidige problemen waar de Galapagos mee te maken heeft. Toeristen slepen, ondanks strenge controles, van alles mee, gewild en ongewild. Zo kunnen er zaden aan kleding of schoenen blijven plakken en hier loslaten en gaan ontkiemen. Ik heb er al eens wat over geschreven maar het wordt overal onder de aandacht van de toeristen gebracht. Verder laat de expositie zien hoe de eilanden zijn ontstaan en hoe hun ligging ten opzichte van elkaar is. Mooi gedaan allemaal en het laat aan duidelijkheid niets te wensen over.
Verder ging de tocht weer over het redelijk steile pad naar de top van de uitgedoofde vulkaan. Althans ik denk dat het de top van een vulkaan is. Het is namelijk een hoog punt in de omgeving en aangezien alle hoge punten oude vulkanen zijn zal dit er ook wel eentje zijn. Bovenop gekomen heb je een prachtig uitzicht over de Grote Oceaan en vandaag was het helder en heet. Ik had een flacon zonnebrand gevonden met factor 539 en dat op mijn hoofd en armen gesmeerd. Pet op, lange mouwen aan maar toch nog licht verbrand. Er is niet tegen te smeren en tegen te beschermen. Binnen tien minuten heb je voor de rest van het jaar voldoende straling binnen gekregen. Ik vergelijk me nu met de langoesten die net zo rood zijn en na een paar dagen ben ik net een vervellende zeeleguaan. Niet te lang in de zon en zoveel mogelijk schaduw opzoeken is het devies. En dat doen we dan ook maar.
Tijdens de lunch heerlijk op het terras gezeten op Malecon met uitzicht over zee. Na de lunch ben ik richting Playa Loberia gelopen. Je komt dan vlak langs de startbaan van het plaatselijke vliegveld. Inmiddels kan ik ook uittekenen wanneer de vliegtuigen landen en vertrekken. Het gaat om twee maatschappijen die tussen 10 en 12 uur aankomen en tussen 12 en 14 uur weer vertrekken. Vier vliegtuigen op een dag. Daarnaast zijn er nog wat één- of tweemotorige Cessna-achtige vliegtuigen die de toeristen voor een hoop geld naar de andere eilanden vliegen. De startbaan is makkelijk te bereiken en er is geen enkel hekwerk of prikkeldraad wat je tegenhoudt. Het enige wat er staat is een met de hand geschilderd bordje met de tekst, vrij vertaald…Verboden Toegang. Toch heel anders dan Schiphol en hier zijn ze kennelijk niet bang voor aanslagen.
Op Loberia aangekomen kon je ongeveer lopen over de hoofden van de mensen. Iedereen leek wel verkoeling te zoeken bij het water, hoewel het zeewater toch ook met rond de 25 graden niet echt koud is. Opvallend is trouwens de afwezigheid van kwallen. Ik heb er nog niet een kunnen ontdekken. Misschien dat ze in andere jaargetijden aanspoelen. En zo schoot de dag alweer aardig op en liep het naar het avondeten toe. Het was me gisteravond wel heel goed bevallen om eens wat anders te eten en heb vandaag weer gekozen om in een restaurant te eten. Gister inktvis in knoflooksaus met patat en vandaag Dorade met patat. Morgen?
Toen ik langs de stranden weer richting huis liep dacht ik bij mezelf, ik wil wel eens weten hoeveel zeeleeuwen er ’s avonds liggen. Al tellend en turend in de duisternis of ik in het schijnsel van de straatlantaarns glimmende lichamen kon ontdekken van zeeleeuwen schrok ik aan het eind van de rit van de uitkomst. Normaal tel ik op een ochtend op hetzelfde stuk maximaal 300 zeeleeuwen. Nu had ik er ruim 650, meer dan het dubbele. Ik heb er niet echt een verklaring voor maar dat wil ik nog uitzoeken…