Werken in de kas...
Door: Lex Tervelde
Blijf op de hoogte en volg Lex
02 December 2015 | Ecuador, Galapagos Islands
Dinsdag 1 december 2015
Het gaat waarschijnlijk een eentonig verhaal worden als ik vier weken lang zeeleeuwen tel. Eigenlijk maak je niet veel bijzonders mee, behalve dat er een zo nu en dan een dode ligt of een gewonde. Verder blijft het allemaal een beetje hetzelfde en noteer ik de aantallen en het geslacht. Op dinsdag en donderdag tellen we een klein stukje strand wat verder buiten het dorp en worden daar met de taxi gebracht. Na het tellen ontbijten we en doen we mee met de activiteit van de dag. Vandaag stond er weer bescherming van de Galapagos stormvogel als activiteit op het programma. Ik heb daar al eerder over geschreven dat de eieren van de vogels worden opgegeten door ratten. Om dit enigszins in de hand te houden wordt er rondom de nesten in plastic buizen rattengif gelegd. Vandaag zouden we een ander deel van het eiland controleren en de buisjes bijvullen. Omdat het de hele nacht had geregend en sommige momenten zelfs gehoosd was de weg naar de nesten dusdanig onbegaanbaar dat de tocht werd afgelast. We zijn toen doorgereden naar de andere kant van het eiland om te werken in de kas.
Het werken in de kas houdt in dat we de struiken en bomen verzorgen. Er is op het eiland San Cristóbal veel hinder van uitheemse flora. Dit wordt bestreden en op de opengevallen plaatsen worden inheemse planten teruggeplaatst. Vandaar dat in de kas regelmatig onderhoudt moet plaats vinden aan hetgeen er groeit. Zo moet er veel onkruid worden gewied en zakjes worden gevuld met lava-aarde. In deze zakjes worden zaden en takjes geplant die men aan de groei probeert te krijgen. Wortelende plantjes worden in grotere eenheden gestopt zodat ze meer ruimte hebben om te groeien. De zakjes met beginnende plantjes staan op metalen bedden zo een 60 cm boven de grond (foto). Onder de bedden is het een oase van onkruid dat we handmatig hebben bestreden. Op je knieën over het lavagrind kruipen om onder de bedden te wieden. Er zijn leukere klussen maar het is voor het goede doel en moet ook gebeuren. En het is nodig ook want het onkruid groeit door het gaas van de bedden heen en overwoekert de jonge plantjes. Uiteraard gaat het allemaal op biologische wijze en blijft de gifspuit buiten de kas.
Terug bij de familie heb ik genoten van een heerlijke maaltijd van Langoustinesoep (foto). Rond kwart voor twee ben ik naar Playa los Marinos gelopen waar ik vandaag voor het eerst alleen bezig was met het gedrag van de zeeleeuwen te bestuderen. Ook hier is een speciaal formulier voor ontworpen. Allereerst begin je met het vaststellen van samenstelling van de groep. Hoeveel jongen, vrouwtjes en mannen zijn er. Daarna ga je het gedrag vastleggen, wat zijn ze aan het doen. Eigenlijk is het al een beetje voorspelbaar want de meeste liggen te slapen, de jongen liggen te drinken of zijn aan het spelen, de bijna volwassen mannen versieren vrouwtjes en de baas, de adulte man waakt over zijn harem en houdt al te hitsige mannetjes onder de flipper. Ook als ze schreeuwen of achter mensen aan lopen leg ik dat vast. Van zwangere vrouwtjes en gewonden dieren maak ik notitie. Alles bij elkaar ben je twee uur bezig om de groep te observeren en zoveel mogelijk gedrag vast te leggen. Het komt er op neer dat het leuk werk is en eenvoudig uit te voeren. Vandaag kwam ik ook het jong weer tegen met de grote wond over zijn schedel (foto). Hij lag nu op een hele andere plaats. Ik ben nog steeds aan het gissen hoe het nu precies komt maar ik houd het voorlopig nog op een aanval van een Galapagos haai.
Nadat ik terugliep naar mijn huis kwam ik Brigitte tegen die ook juist klaar was met het observeren van het gedrag op een ander stuk strand. Onder het bijpraten zagen we Ruth komen aanlopen en even later ook Anne. Toen Helga er ook nog bijkwam was de koffiepraatgroep compleet en zijn we wederom een bakje koffie wezen drinken. Dit gebeurde onder enige hilariteit want we bestelden allemaal Coffee Americano en een iemand Coffee con Leche (koffie met melk). Ze wilde dit uitproberen. Toen het geheel werd geserveerd kreeg zij een kopje hete melk en waar normaal de koffiemelk in zit zat nu 8 cl sterke koffie in het kannetje. Toen het geheel gemengd was leek het wel een kopje slappe kinderthee…..
Het gaat waarschijnlijk een eentonig verhaal worden als ik vier weken lang zeeleeuwen tel. Eigenlijk maak je niet veel bijzonders mee, behalve dat er een zo nu en dan een dode ligt of een gewonde. Verder blijft het allemaal een beetje hetzelfde en noteer ik de aantallen en het geslacht. Op dinsdag en donderdag tellen we een klein stukje strand wat verder buiten het dorp en worden daar met de taxi gebracht. Na het tellen ontbijten we en doen we mee met de activiteit van de dag. Vandaag stond er weer bescherming van de Galapagos stormvogel als activiteit op het programma. Ik heb daar al eerder over geschreven dat de eieren van de vogels worden opgegeten door ratten. Om dit enigszins in de hand te houden wordt er rondom de nesten in plastic buizen rattengif gelegd. Vandaag zouden we een ander deel van het eiland controleren en de buisjes bijvullen. Omdat het de hele nacht had geregend en sommige momenten zelfs gehoosd was de weg naar de nesten dusdanig onbegaanbaar dat de tocht werd afgelast. We zijn toen doorgereden naar de andere kant van het eiland om te werken in de kas.
Het werken in de kas houdt in dat we de struiken en bomen verzorgen. Er is op het eiland San Cristóbal veel hinder van uitheemse flora. Dit wordt bestreden en op de opengevallen plaatsen worden inheemse planten teruggeplaatst. Vandaar dat in de kas regelmatig onderhoudt moet plaats vinden aan hetgeen er groeit. Zo moet er veel onkruid worden gewied en zakjes worden gevuld met lava-aarde. In deze zakjes worden zaden en takjes geplant die men aan de groei probeert te krijgen. Wortelende plantjes worden in grotere eenheden gestopt zodat ze meer ruimte hebben om te groeien. De zakjes met beginnende plantjes staan op metalen bedden zo een 60 cm boven de grond (foto). Onder de bedden is het een oase van onkruid dat we handmatig hebben bestreden. Op je knieën over het lavagrind kruipen om onder de bedden te wieden. Er zijn leukere klussen maar het is voor het goede doel en moet ook gebeuren. En het is nodig ook want het onkruid groeit door het gaas van de bedden heen en overwoekert de jonge plantjes. Uiteraard gaat het allemaal op biologische wijze en blijft de gifspuit buiten de kas.
Terug bij de familie heb ik genoten van een heerlijke maaltijd van Langoustinesoep (foto). Rond kwart voor twee ben ik naar Playa los Marinos gelopen waar ik vandaag voor het eerst alleen bezig was met het gedrag van de zeeleeuwen te bestuderen. Ook hier is een speciaal formulier voor ontworpen. Allereerst begin je met het vaststellen van samenstelling van de groep. Hoeveel jongen, vrouwtjes en mannen zijn er. Daarna ga je het gedrag vastleggen, wat zijn ze aan het doen. Eigenlijk is het al een beetje voorspelbaar want de meeste liggen te slapen, de jongen liggen te drinken of zijn aan het spelen, de bijna volwassen mannen versieren vrouwtjes en de baas, de adulte man waakt over zijn harem en houdt al te hitsige mannetjes onder de flipper. Ook als ze schreeuwen of achter mensen aan lopen leg ik dat vast. Van zwangere vrouwtjes en gewonden dieren maak ik notitie. Alles bij elkaar ben je twee uur bezig om de groep te observeren en zoveel mogelijk gedrag vast te leggen. Het komt er op neer dat het leuk werk is en eenvoudig uit te voeren. Vandaag kwam ik ook het jong weer tegen met de grote wond over zijn schedel (foto). Hij lag nu op een hele andere plaats. Ik ben nog steeds aan het gissen hoe het nu precies komt maar ik houd het voorlopig nog op een aanval van een Galapagos haai.
Nadat ik terugliep naar mijn huis kwam ik Brigitte tegen die ook juist klaar was met het observeren van het gedrag op een ander stuk strand. Onder het bijpraten zagen we Ruth komen aanlopen en even later ook Anne. Toen Helga er ook nog bijkwam was de koffiepraatgroep compleet en zijn we wederom een bakje koffie wezen drinken. Dit gebeurde onder enige hilariteit want we bestelden allemaal Coffee Americano en een iemand Coffee con Leche (koffie met melk). Ze wilde dit uitproberen. Toen het geheel werd geserveerd kreeg zij een kopje hete melk en waar normaal de koffiemelk in zit zat nu 8 cl sterke koffie in het kannetje. Toen het geheel gemengd was leek het wel een kopje slappe kinderthee…..
-
02 December 2015 - 07:30
Alice:
Hallo Lex,
ik lees niets meer over jouw rug. Gaat het beter nu, alles weer een beetje dicht.
Met dit weer hoef je niet bang te zijn op meer verbranding.
Is er nou niemand die wat aan die gewonde zeeleeuw kan doen???? Het ziet heel zielig en als hij zo moet sterven gaat het nog een lijdensweg worden.
Hahaha die soep. Nou maar hopen dat je met je handen mag eten.
Je zus -
02 December 2015 - 07:35
Wia:
Hoi lex. .
Eentonig zal het niet worden. ...
Nog steeds heerlijk te lezen , zien, over ook de "gewone "belevenissen cq werkzaamheden die je meemaakt. .
Gr.wia -
02 December 2015 - 07:44
Monique:
Hoi Lex,
Eentonig is het zeker niet je schrijft nog steeds mooie verhalen en maakt iedere dag weer wat anders mee.
Iedere dag toch waar ander werk nu in de kas.
De soep zit er zalig uit en net wat je zus zegt wel zielig voor de zeeleeuw kan niemand die helpen.
Groet Monique -
02 December 2015 - 21:18
Antoon:
Dag Lex,
Het blijft natuurlijk behelpen daar op Texel.
Zeeleeuwen voor de deur, brandblaren, regen en geen Aldi en /of Lidl.
Gelukkig kun je altijd nog terugvallen op het koude kikkerlandje.
Je vrienden en vriendinnen in Winterswijk zullen je volgende week missen.
Leuke verhalen en aangezien niemand het verder zal vertellen moet ik toegeven wel een beetje afgunstig te zijn.
Fijne tijd toegewenst en tot .......2016
Groeten Antoon
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
