Bijna naar huis...
Door: l
Blijf op de hoogte en volg Lex
21 December 2015 | Ecuador, Galapagos Islands
20 december 2015
Peccavi…
Daar ging mijn boek over deze vakantie. Ik had maar twee boeken meegenomen en heb er eentje uit kunnen lezen, en ook pas in de laatste week. Geen tijd gehad want er was zoveel moois om te zien en dat vond ik belangrijker. Lezen kan ook wel weer als ik thuis ben…
Vanmorgen weer met Ariel op pad geweest. Eerst naar de Fregatvogelrots waarvandaan je een prachtig uitzicht hebt over de Grote Oceaan. We waren er mooi op tijd en de zon stond in de rug zodat het mooi was om te fotograferen. Het wemelde er van de Fregatvogels maar heb er niet veel gefotografeerd omdat ik eigenlijk wel voldoende foto’s van ze heb. Ik mis alleen nog een mannetje met zo een mooie grote rode keelzak, die ze in de broedtijd als een ballon kunnen opblazen om daarmee de vrouwtjes te verleiden. Helaas deze ochtend ook niet aanwezig dus vrees ik dat ik zonder mooie foto naar huis ga. Vanmorgen ook weer de hele ochtend vanuit dit mooie uitzichtpunt de zee afgespeurd naar Albatrossen maar weer niet gelukt. Ik moet oppassen dat het geen obsessie wordt want dan zie ik ze waarschijnlijk nooit. Tegen het begin van de middag toen we zo een beetje besloten om wat anders te gaan doen verraste ik Ariel. Ik had gisteravond bedacht om hem wat te geven en wat was er nu leuker om hem mijn Galapagosvogelboekje te schenken. Ik had gezien dat hij het een erg mooi boekje vond en hij raakte er niet in uitgekeken. Gisteren had ik alle namen overgeschreven van de vogels die ik gezien had, en voorin heb ik toen een tekstje geschreven voor Ariel. Hij was er heel erg blij mee toen ik het hem gaf.
Na deze verrassing zijn we afgedaald naar de baai waar we nog even heerlijk hebben gezwommen en gesnorkeld met de geleende spullen van Galo. Wat is dat toch mooi die onderwaterwereld. Hier zag ik weer andere vissen nu helemaal zwart met gele punten op de vinnen. Pracht exemplaren en als ik weer zo een reis ga maken dan weet ik dat ik ook een onderwatercamera nodig heb want daar is nog veel meer te fotograferen dan boven water. Na het snorkelen zijn we naar Playa Mann gegaan maar dat dat is niet fijn op zondagmiddag. De plaatselijk mensen lopen dan uit om te zwemmen en verkoeling te zoeken. Ariel vond het leuk om toch even op het strand te zitten en dat hebben we ook gedaan. Hij ging nog even zwemmen en ik paste op de spullen. Ariel is een goede zwemmer en zwom zo naar een in de verte gelegen boei, klom er op, maakte een salto en zwom terug. Tijd om een versnapering te gaan halen op Malecon en een lekkere milkshake zou er wel ingaan.
Op Malecon aangekomen ons vertrouwde terras opgezocht. Hier zit het lekker met uitzicht over zee en een verkoelende bries. Toen ik de menukaart doorlas kreeg ik plotseling vreselijk zin in een hamburger. Het plaatje zag er vurrukkuluk uit en leek op zo een quater pounder van de Mc Donalds. Ik was eigenlijk meteen verkocht en bestelde zo een overheerlijke vette hap vergezeld van patat en een milkshake, kon het erger? Ik dacht stiekem onder het eten aan mijn boek terug en met name aan de titel, PECCAVI…ik heb gezondigd!
Toen ik thuis kwam waren de twee oudste kinderen van Italia ook gearriveerd vanuit Guayaquil. Ze studeren daar aan de universiteit en het was leuk om ze ook te ontmoeten. Ze blijven hier twee weken om kerst en oud en nieuw te vieren. Gezellig de hele familie bijeen. Ik heb een tijdje met Vanesah zitten kletsen want zij spreekt een klein beetje Engels en dan is het toch leuk om wat ervaringen uit te wisselen.
Mijn vakantie zit er bijna op. Morgen vlieg ik terug naar Nederland. Maandag om 13.45 uur vlieg ik eerst naar Guayaquil en vervolgens om 19.30 uur naar Amsterdam alwaar ik dan dinsdagmiddag zal aankomen rond 14.00 uur. Een lange reis voor de boeg en ik heb begrepen dat het qua temperatuur niet eens zoveel scheelt dus houd ik mijn korte broek en sandalen maar aan.
Vanavond mijn galgenmaal en ben benieuwd wat het wordt. Ik kan van alles verwachten maar hoop toch echt niet dat het Tamal of nog erger Caldo de Salchicha wordt, want een tweede keer kan mijn maag echt niet trekken en met een vlucht in het vooruitzicht waarin mogelijk veel turbulentie is…
Mijn volgende reis met projects-abroad zal waarschijnlijk de Fuji-eilanden worden in februari 2017. Ik heb van Lui begrepen dat het een geweldige ervaring is om daar heen te gaan. Er wordt daar gewerkt aan en met haaien. Ze vangen haaien om te tacken en doen onderzoek aan gedrag en aan migratie. Dat lijkt me echt iets voor mij.
Fuji, I’m coming!!!!!!!
Peccavi…
Daar ging mijn boek over deze vakantie. Ik had maar twee boeken meegenomen en heb er eentje uit kunnen lezen, en ook pas in de laatste week. Geen tijd gehad want er was zoveel moois om te zien en dat vond ik belangrijker. Lezen kan ook wel weer als ik thuis ben…
Vanmorgen weer met Ariel op pad geweest. Eerst naar de Fregatvogelrots waarvandaan je een prachtig uitzicht hebt over de Grote Oceaan. We waren er mooi op tijd en de zon stond in de rug zodat het mooi was om te fotograferen. Het wemelde er van de Fregatvogels maar heb er niet veel gefotografeerd omdat ik eigenlijk wel voldoende foto’s van ze heb. Ik mis alleen nog een mannetje met zo een mooie grote rode keelzak, die ze in de broedtijd als een ballon kunnen opblazen om daarmee de vrouwtjes te verleiden. Helaas deze ochtend ook niet aanwezig dus vrees ik dat ik zonder mooie foto naar huis ga. Vanmorgen ook weer de hele ochtend vanuit dit mooie uitzichtpunt de zee afgespeurd naar Albatrossen maar weer niet gelukt. Ik moet oppassen dat het geen obsessie wordt want dan zie ik ze waarschijnlijk nooit. Tegen het begin van de middag toen we zo een beetje besloten om wat anders te gaan doen verraste ik Ariel. Ik had gisteravond bedacht om hem wat te geven en wat was er nu leuker om hem mijn Galapagosvogelboekje te schenken. Ik had gezien dat hij het een erg mooi boekje vond en hij raakte er niet in uitgekeken. Gisteren had ik alle namen overgeschreven van de vogels die ik gezien had, en voorin heb ik toen een tekstje geschreven voor Ariel. Hij was er heel erg blij mee toen ik het hem gaf.
Na deze verrassing zijn we afgedaald naar de baai waar we nog even heerlijk hebben gezwommen en gesnorkeld met de geleende spullen van Galo. Wat is dat toch mooi die onderwaterwereld. Hier zag ik weer andere vissen nu helemaal zwart met gele punten op de vinnen. Pracht exemplaren en als ik weer zo een reis ga maken dan weet ik dat ik ook een onderwatercamera nodig heb want daar is nog veel meer te fotograferen dan boven water. Na het snorkelen zijn we naar Playa Mann gegaan maar dat dat is niet fijn op zondagmiddag. De plaatselijk mensen lopen dan uit om te zwemmen en verkoeling te zoeken. Ariel vond het leuk om toch even op het strand te zitten en dat hebben we ook gedaan. Hij ging nog even zwemmen en ik paste op de spullen. Ariel is een goede zwemmer en zwom zo naar een in de verte gelegen boei, klom er op, maakte een salto en zwom terug. Tijd om een versnapering te gaan halen op Malecon en een lekkere milkshake zou er wel ingaan.
Op Malecon aangekomen ons vertrouwde terras opgezocht. Hier zit het lekker met uitzicht over zee en een verkoelende bries. Toen ik de menukaart doorlas kreeg ik plotseling vreselijk zin in een hamburger. Het plaatje zag er vurrukkuluk uit en leek op zo een quater pounder van de Mc Donalds. Ik was eigenlijk meteen verkocht en bestelde zo een overheerlijke vette hap vergezeld van patat en een milkshake, kon het erger? Ik dacht stiekem onder het eten aan mijn boek terug en met name aan de titel, PECCAVI…ik heb gezondigd!
Toen ik thuis kwam waren de twee oudste kinderen van Italia ook gearriveerd vanuit Guayaquil. Ze studeren daar aan de universiteit en het was leuk om ze ook te ontmoeten. Ze blijven hier twee weken om kerst en oud en nieuw te vieren. Gezellig de hele familie bijeen. Ik heb een tijdje met Vanesah zitten kletsen want zij spreekt een klein beetje Engels en dan is het toch leuk om wat ervaringen uit te wisselen.
Mijn vakantie zit er bijna op. Morgen vlieg ik terug naar Nederland. Maandag om 13.45 uur vlieg ik eerst naar Guayaquil en vervolgens om 19.30 uur naar Amsterdam alwaar ik dan dinsdagmiddag zal aankomen rond 14.00 uur. Een lange reis voor de boeg en ik heb begrepen dat het qua temperatuur niet eens zoveel scheelt dus houd ik mijn korte broek en sandalen maar aan.
Vanavond mijn galgenmaal en ben benieuwd wat het wordt. Ik kan van alles verwachten maar hoop toch echt niet dat het Tamal of nog erger Caldo de Salchicha wordt, want een tweede keer kan mijn maag echt niet trekken en met een vlucht in het vooruitzicht waarin mogelijk veel turbulentie is…
Mijn volgende reis met projects-abroad zal waarschijnlijk de Fuji-eilanden worden in februari 2017. Ik heb van Lui begrepen dat het een geweldige ervaring is om daar heen te gaan. Er wordt daar gewerkt aan en met haaien. Ze vangen haaien om te tacken en doen onderzoek aan gedrag en aan migratie. Dat lijkt me echt iets voor mij.
Fuji, I’m coming!!!!!!!
-
21 December 2015 - 07:30
Alice:
Hallo Lex,
Zit je alweer plannen te maken voor 2017 en deze reis is nog niet eens ten einde.
Tjonge wat heb jij een paar mooie weken achter de rug, ik ben er niet bij geweest , maar een blinde kan het in jouw verslagen lezen.
We wensen jou een hele goede reis terug en hopen dat je hier weer een beetje kunt wennen.
Tot gauw
Je zus -
21 December 2015 - 07:36
Monique:
Hoi Lex,
Ik heb genoten van je mooie verhalen en ga ze zeker missen. Maar goed in februari kunnen we het dan weer lezen.
Als je de verhalen las maakte je het zelf mee.
Goeie reis
Monique -
21 December 2015 - 10:12
Rietje:
Dag Lex,
Vanaf dag 1 heb ik jouw belevenissen gevolgd en genoten van de foto's. Fascinerend! Ik keek er elke dag weer naar uit, begon er de dag mee.
Zit het er in dat je er ook een keer over gaat vertellen, terwijl je je foto's laat zien? Daar zou ik graag bij zijn!
Een goede reis terug, fijne kerstdagen en de beste wensen voor het nieuwe jaar!
Tot ziens op de kooravond, Rietje
-
22 December 2015 - 12:41
Tom:
Hoi Lex,
rond deze tijd zit je nog in het vliegtuig naar Amsterdam. Welkom in de regen en grauwe dagen voor kerst :). Volgens mij heb je daar een super vakantie gehad. Dat je nu al meteen over Fuiji begint zorgt bij mij toch wel voor wat jaloerse gevoelens..... Maar het is je van harte gegund! Hoop je binnenkort weer te zien.
groeten Tom -
22 December 2015 - 16:45
Giny:
Hoi Lex,
Wát een vacantie, wát een verhalen en belevenissen en wat wás het leerzaam. Bovendien weer geweldig geschreven.
Het zit er op en bent nu onderweg naar Nederland maar niet voor lang want je kan al weer uitkijken naar je volgende reis. Dank dat we mee mochten kijken in jou ervaringen en belevenissen.
Hele goede vlucht en zie en spreek je spoedig.
Knuf,
Giny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
