Ringers gespot!!!

Maandag 7 december 2015
Vanmorgen vroeg op want de zeeleeuwen moesten weer worden geteld. Vandaag hebben we de telgebieden omgedraaid en doe ik Playa Oro (goud), Playa Mann, Pedrial en Punta Carola. Eigenlijk zijn dit de minst interessantste stranden, want er liggen weinig zeeleeuwen. Maar om het beeld te completeren worden deze ook meegenomen. Genoeg tijd om ook naar andere dingen te kijken. Playa Oro was eigenlijk snel klaar, het moeilijkste deel van het stukje strand is dat de leeuwen onder een huis kruipen dat deels op palen staat. Het is lastig te zien hoeveel er liggen en of het mannetjes (machos) of wijfjes (hembras) zijn en dan wordt het al snel ongeïdentificeerd op papier.
Verder gelopen naar Playa Mann waar maar vijf zeeleeuwen lagen en was dus snel geteld. Pedrial is eigenlijk een soort loskade waar weinig goede plekken zijn om te kunnen liggen. Hier en daar ligt er eentje op de rots te luieren en dan is het ook nog erg lastig om het geslacht te bepalen. Ik neem tegenwoordig mijn verrekijker mee om wellicht toch iets op te kunnen vangen waarmee het geslacht kan worden bepaald. Niet druk maar voordat ik verder liep was het al snel een half uur later. Twee of drie zeeleeuwen speelde haasje over of krijgertje. Helaas was het iets verder weg maar ze sprongen steeds boven water uit en dat heb ik geprobeerd om vast te leggen. Het is niet helemaal gelukt maar ik heb er een foto van. Ik wilde juist weggaan toen er vlak voor mij een Blauwvoet Jan van Gent neerstreek. Die moesten we ook maar even vastleggen en toen ik hem eindelijk goed op de foto had zag ik achter hem nog een hele kolonie zitten. Wat zijn het ook een pracht dieren. De blauwe voeten spelen een belangrijke rol in de broedtijd als de paren gevormd worden. Het mannetje heeft dan echt intens blauwe voeten en hoe blauwer ze zijn hoe meer in trek bij de vrouwtjes. Ze maken dan ook dansjes en tillen hun voeten een voor een op, een soort salsa. Heerlijk om dat allemaal te observeren.
Punta Carola is een bijzonder stukje strand omgeven door rotsen. Het is leuk om hier te zijn. Je ziet hier de sporen van de leguanen in het zand (foto). En omdat er nog niemand heeft gelopen kun je ze volgen waar ze blijven en liggen allemaal boven aan. Lekker warm, want dat hebben ze nodig om hun lichaamstemperatuur weer op peil te brengen. Het zijn tenslotte koudbloedige dieren. Vandaag zag ik er ook weer eentje een flodder zout het strand op niezen. Wat blijft dat ook een koddig gezicht.
Op de terugweg sloeg ik een verkeerd pad in en kwam op een voor mij onbekend stukje terrein. Ik volgde het pad een stukje toen ik plotseling tegen een mistnet aanliep. Een mistnet! En ik wist gelijk dat ze hier vogels vingen voor onderzoek. Ik heb de groep opgezocht die gelukkig niet ver bij het net vandaan zat en heb me hier heerlijk vermaakt met de ringers. Wat een gegevens worden er verzameld. Veel meer als dat ik zelf doe. Tijdens het ringen van een vogel werden nog twee vogels gevangen en werden mij de subtiele verschillen uitgelegd tussen twee soorten vinken. Darwinvinken! Ik geloof niet in toeval maar dit is toch wel een hele dikke krent in de pap.
Nadat ik de groep ringers heb verlaten heb ik de verzamelde gegevens van de zeeleeuwen aan de computer toevertrouwd. De rest van de ochtend ben ik bezig geweest om de foto’s alvast wat uit te zoeken. Slechte foto’s te deleten en van goede foto’s de beste proberen uit te zoeken. Altijd weer een heel karwei.
Vanmiddag nog een Ani gespot. Een grote zwarte vogel die hier niet thuis hoort en is geïmporteerd. Meteen zijn er problemen met deze vogel want hij rooft de nesten van de Darwinvinken leeg en brengt daarmee de boel in onbalans. De status van deze vogel is niet goed bekend en ook weet men niet hoeveel er zijn. Ze trekken in kleine groepen rond.
Ariel had met mij afgesproken om wat Spaanse bijles te geven. Rond twee uur was ik op kantoor en Ariel kwam er ook al aan. Ik heb geleerd hoe de tegenwoordige tijd in het Spaans wordt gebruikt en hoe je dat uitspreekt. Ook de verleden tijd kwam aan bod en zo nog wat meer zaken. Het is lastig om het allemaal goed uit elkaar te houden maar als je dat weet ben je al een heel eind. Zal ik het dan toch nog leren in deze doevakantie? Op kantoor kwam ik Helga tegen die mij uitnodigde om een bakje koffie te drinken. Ruth en zij zijn morgen voor het laatst en vonden het leuk om de oudste deelnemers te trakteren en afscheid te nemen. Was een gezellige bijeenkomst op een terrasje aan het strand. Heerlijk genoten van de ondergaande zon en de koele bries uit zee. Het was vandaag een hele warme dag…