Op de Galapagos
Door: Lex Tervelde
Blijf op de hoogte en volg Lex
20 November 2015 | Ecuador, Galapagos Islands
Voet op de Galápagos….
Na een heerlijke nachtrust werd ik tegen 6 uur wakker met voor mijn biologische ritme nieuwe tijd. Dat is wel even wennen maar heb het gevoel dat het redelijk snel gaat. Vanuit mijn bed hoorde ik allerlei verschillende vogels fluiten bij het krieken van de dag. Ik hield het niet langer vol en nu ik toch wakker was ben ik maar uit bed gegaan. Vanuit de badkamer kon ik op antennes duifjes zien zitten. Ook zag ik voor mij onbekende gele vogels en een vliegenvangerachtige ving insecten vanuit zijn uitkijkpost. Oei…mijn vogelgevoelhormonen gierden door mijn lijf want ik kon dit toch niet zomaar aan mij voorbij laten gaan. Gewapend met telelens en fototoestel ging ik de straat op.
Al snel had ik een aantal voor mij nieuwe soorten vastgelegd en op de terugweg naar het hotel kocht ik wat broodjes. Het hotel wat ik geboekt had verzorgde geen ontbijt, lunch of diner, dat moest je zelf maar regelen. Daarom was het zo goedkoop dacht ik…
Na het ontbijt weer naar buiten waar net een Ecuadoriaan voorbij kwam lopen met een bakfiets waarmee hij oud ijzer verzamelde. Door de staart lopend en schreeuwend om oud ijzer trok ik de stoute schoenen aan en vroeg hem of hij op de foto wilde. Nou dat wilde hij wel en poseerde meteen achter zijn bakfiets met zijn armen in de lucht. Dat was nu net de bedoeling niet en toen hij verder liep maakte ik nog een foto want dat was wat ik wilde. Dit is toch heel anders dan Afrika waar de mensen niet op de foto willen en als je ze dan toch per ongeluk op de foto zet moet je er voor betalen. Een werelddeel van verschil. De mensen komen hier heel vriendelijk over want de oudijzerboer schudde zelfs mijn hand.
Inmiddels was het tijd om naar het vliegveld te gaan voor de laatste etappe. De hoteleigenaar zette mij keurig voor de deur af en liep zo de vertrekruimte in. Ik moest eerst nog een toegangskaart voor de Galapagos kopen. Dat had nog even wat voeten in aarde omdat ik nog niet had ingecheckt en toen hij vroeg met welke maatschappij ik vloog was ik stil. Dat wist ik niet eens!
Toen hij vroeg hoe laat ik vloog was alles binnen no time geregeld en wist hij me te vertellen dat ik met Avianca vloog met vluchtnummer AV1630. ‘Toe maar’, dacht ik maar ik had in ieder geval mijn toegangsbewijs voor de Galapagos in mijn broekzak zitten. Na de echte incheck en de boarding vloog ik naar mijn eindbestemming.
Onderweg weer helemaal bewolkt en ik zag niets, pas toen de landing werd ingezet en we vlak bij het eiland waren kon ik de contouren ontdekken. De landing had nogal wat voeten in aarde want een moment dacht ik dat we de zee in zouden duiken. De aanvliegroute vindt plaats boven de baai. Het vliegtuig moet een scherpe bocht naar links draaien, snelheid verminderen en recht uitkomen voor de landing. Het werd een duikvlucht waarbij ik dacht dat halen we nooit. Gelukkig heeft de piloot deze manoeuvre vaker gemaakt en zette het toestel veilig op de schuin omhoog lopende landingsbaan. Dat deze omhoog loopt moet ook wel want de landingssnelheid is tamelijk hoog en ondanks het tegen de heuvel op landen moest het vliegtuig ook nog behoorlijk afremmen.
De douane gaf geen problemen en buiten stond iemand van projects-abroad al te wachten met een bordje in haar handen. De koffer en rugtas in de open laadbak van de pick-up en na drie slingers was ik bij de familie die mij de komende vijf weken onderdak verschaft. De kennismaking was hartelijk en na een stevige lunch werd ik opgehaald door een medewerker van projects-abroad die mij naar het kantoor bracht. Daar werd ik door het hoofd voorzien van de nodige informatie en nadat hij me had bijgepraat over alle werkzaamheden die we gaan doen werd ik door een ander staflid naar het strand gebracht waar andere vrijwilligers les kregen in het redden van zeeschildpadden. Meteen maar kennis gemaakt met de overige vrijwilligers die daar bezig waren met zwemoefeningen. Een aantal Duitsers, een Deen, een Hollander en iemand uit Zwitserland. Namen ben ik vergeten want ik heb er vandaag wel heel veel gehoord…
Ik werd door een ander staflid op het strand bijgepraat over van alles en nog wat. Drie meter bij me vandaan lag een grote mannetjes zeeleeuw mee te luisteren wat we aan bespreken waren. Erg leuk dat zo een gigantisch beer gewoon blijft liggen en geheel niet agressief is. Later zag ik nog veel meer zeeleeuwen en inmiddels heb ik begrepen dat er ook veel om deze dieren draait. Er wordt van alles over ze bijgehouden. Volgende week zal ik daar ook wel in meedraaien.
Op een van de pieren stonden wat donker gekleurde meeuwen te poetsen en ik liet mij vertellen door mijn persoonlijke gids dat het Lava meeuwen waren. Dat kan al gauw want de Galapagos is opgebouwd uit lava. Elk eiland is door een of meerdere erupties ontstaan. Je ziet overal de lavastenen liggen en spitten kan hier niet, alles moet worden gehakt. Plotseling zag ik op de pier langs de rand een Europese vogel lopen, een Steenloper! Wat een leuke verrassing. Ik had wel gelezen dat Steenlopers hier ook zaten maar dat ik er eentje tegen zou komen had ik niet verwacht. Op de pier zat nog veel meer moois. Prachtig gekleurde krabben die als rode balletjes snel over de stenen liepen en soms rolden. Wat een bont gekleurd geheel. Ook al Fregatvogels gezien, diverse soorten Darwin vinken en een Pelikaan. Dat wordt nog een hele mooie lijst met nieuwe vogels voor mij.
Weer een ander staflid, Ariël, liet mij het dorp zien met alle hoogtepunten. Veel kruidenierswinkeltjes en supermarktjes. Maar ook een politieburo, een postkantoor en zelfs een universiteit. Volgens hem heeft het eiland van alles behalve voldoende voedsel, dat moet allemaal worden ingevlogen en dat drijft de prijzen op volgens hem. De boulevard zal ik vaker gaan bezoeken want dat was wel een heel mooi stukje straat met allerlei winkeltjes, kroegjes en andere uitbatertjes. Erg kleinschalig allemaal.
Terug bij de familie stond me een verrassing te wachten. Italia, de vrouw des huises was vandaag jarig en vierde dat. Zo zaten we met acht mensen aan tafel en aten kip met rijst en een salade. Heerlijk! Later schoven er nog meer mensen aan en uiteindelijk waren er zo een vijftien die allemaal hebben gegeten en de flessen frisdrank hebben leeggemaakt. Heel gezellig allemaal en toen de lichten uitgingen en de taart op tafel kwam met een kaarsje erop was het feest compleet. We zongen met ons alle uit volle borst en met overtuiging het internationale ‘Happy Birthday’. Toen het kaarsje uit was geblazen werd de taart aangesneden en verdeeld. Heel leuk om dat allemaal van nabij mee te beleven.
Ik moet nog wel wat verder acclimatiseren, want ik heb de hele dag gezweet.
-
20 November 2015 - 09:57
Monique:
Goedemorgen Lex,
Wat beleef je toch weer veel en dat in 2 dagen tijd. Je geniet nu al en je zal nog meer gaan genieten van al die vogels en verschillende dieren die je daar te zien krijgt.
Heb genoten van je verhaal weer en kijk uit naar de volgende verhalen.
Heel veel plezier.
Liefs Monique
-
20 November 2015 - 15:37
Giny:
Hoi Lex,
Reikhalzend uitgekeken naar je eerste verslag en daar is die dan. Het begint alweer goed en je hebt al weer genoeg beleefd en meegemaakt de eerste 2 dagen en denk dat dit het begin is van nog veel meer avonturen. Dit beloofd wat. Lex, ga genieten en laat het op je inwerken en relax.
Knuf,
Giny -
20 November 2015 - 22:12
Anja:
Hoi Lex,
Leuk om op deze manier met je mee te genieten. Heel veel plezier!
Groetjes Anja.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley